*લઘુ ચિંતન*
*દીપ મહિમા...🪔*
લંકા વિજય પછી સીતાજીને સાથે લઈ ભગવાન રામચંદ્ર અયોધ્યા પાછા ફર્યા. તે અમાસની રાતને લાખ લાખ દીવડા પ્રગટાવી જનતાએ રોશનીથી પૂનમ જેવી ચમકીલી કરી મૂકી હતી .આ પાવન પ્રસંગની સ્મુતિમાં આજે પણ આસોની અમાસે ઘરેઘર દીવડા પ્રગટે છે. આમેય ભારતીય સંસ્ક્રુતિમાં દીવદાનનું સ્થાન ઊંચું છે,ગોવિંદથીયે ઊંચું મનમળે છે,તે ગુરુની લગોલગ દીપકને સ્થાન સાંપડ્યુછે, ‘ગુ’ એટલે અંધકાર અને ‘રૂ’ એટલે પ્રકાશ .અંધકાર મટાડી પ્રકાશ પાથરે તે ગુરુ,અને બીજો દીપક.ભારતીય જનમાનસે દીપકને પ્રેરણાનું પ્રતિક કહ્યો છે, દીવડાની જ્યોત હમેશાં ઉંચે ઊઠવા પ્રયત્નશીલ હોય છે.
સંસ્કારી માનવીનું ચિત્ત પણ કાયમ ઉંચે ઊઠવા મથે છે, દીપકનો મહિમા એક ઉત્થાન પુરતો જ સીમિત નથી. પ્રકાશના વિસ્તરણનો પણ એટલો જ મોટો મહિમા છે,’જ્યોત સે જ્યોત જલે’ દીવાથી દીવો પ્રગટે એ દીપકની અણમોલ પ્રદાન છે, વીજળીના ગોળાથી બીજો લેમ્પ પ્રગટી શકતો નથી !
દિવાળી – દીપોત્સ્વના આ પુનીત પર્વે આપને ઊંચે ઊઠીએ, પ્રકાશ પ્રસરાવીએ ...એ જ દીપાવલીનું મહત્ત્વ અને એ જ એનો સાચો મહિમા !
*🪔સર્વો વાચક મિત્રો ને મારા તરફથી Happy Diwali🪔*
*- નયના જગદીશ સોલંકી.*
*- આંખો*
*- સુરત*
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો